bir sabah kardeşim Mazlum’dan çok şey istedim
dedim çık ekmek al,bize en uzak fırından
ama çok al,hatta hepsini al.
dönerken rastgeleceksin birçok zengine.
onlara tek tek dağıt rahmet niyetine
öyle, eve erken varayım diye de acele etme!
üstelik aldırma karnının zil çalışına
sokaklar zengin dolu olur sabah vakitlerinde.
ama yerlere de bak ha!
bazen yükünü taşıyamaz zenginliğinin kimisi
çöker,önünde kirli bir mendil,en işlek caddesine vicdanının.
yolda üç-beş yalınayak görürsen sakın durup bakma!
acını içine at,sana dert olsun.o dert nedir bilmez nasılsa
yolunun üstünde Adsız Dede’ye de uğra,ne zamandır çıkmıyor sesi
yetmişinde adamın giyecek bir ceketi olmaz mı camı kırık dolabında
dağıtmadıysa bütün kazancını sevilme,sayılma hırsına.
dönüşte İsyancı Baba’ya da uğra dinle bakalım
dem vuruyor mu eşitlikten,adaletten
hiç de utanmaz ayakkabısının altındaki onulmaz delikten
hem esirgemez lafını;ağzı kemikli,gözü görmez köpekten.
eve varmaya yakın otur,dinlen bir mezar başında
düşün,hatırla,anlat;gelene,geçene,gidene
böyle vasiyet etmişti,yüreği pasaklı abim,giderken,diye.