2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1275
Okunma
Ben çoçukluğumu özledim,
annemin sobada pişirdiği ekmeği
Üzerine sürdüğü terayağındaki lezzetini
acıkınca doyduğum ekmeği,ikiye bölmeyi
Sıcaktı anne yüreği kadar,
sıcaktı annemin gülüşü gibi,
Bana mutluluğu öğreten annem,
sabremesinide öğretti
Daha büyümedim ki anne
deli çoçuğunum senin gözlerinde
İçimdeki çoçuk ölmedi,
hala yaramaz,şirinim sevince
Film der bu çoçuk izlersin,
sonunu beklemez gülersin
Çok kızdırdığımda terlik atar döversin,
her şeye rağmen benim annemsin
Seni hiç kırmadım anne,
ne de kimsenin canını yaktım
Annenin vurduğu yerde gül biter,
bunuda sayende öğrendim
Önceyi yürümeyi öğrettin,
sonrada alfabeyi ve sevmeyi,
Hayata dair ne kadar güzellik varsa
hepsini senden öğrendim,iyi varsın anne!
Turgay Kurtuluş
5.0
100% (1)
Cevap Yaz