Ah kader Ah çıplak tenime vurduğum bir yangının pençesi Bak yaktın işte ... Bilmiyorum Yandığıma mı üzüleyim Ya da sevineyim mi yeni esmer tenime? ... Hayat Bir gömleğin yakası Acıları düğümlemişim boğazıma Çekiyorum Düşmüyorlar yakamdan ... Aslında bağlandığım bir damar hayat Kesiyorum... Akıyor kan,irin... Akıyor ve sormuyor ne zaman durmalıyım O da hiçliğini öğrenmiş... Sevda gibi takılıyor... Kesiyorum damarımı bak Kimse ölmüyor ... Neden Neden oluyor böyle ... Ah kader Ah çıplak tenime vurduğum bir yangının pençesi Bak yandım işte...
08/01/2008 Ahmet YILMAZ
Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Hayat Bir gömleğin yakası Acıları düğümlemişim boğazıma Çekiyorum Düşmüyorlar yakamdan ... Aslında bağlandığım bir damar hayat Kesiyorum... Akıyor kan,irin... Akıyor ve sormuyor ne zaman durmalıyım O da hiçliğini öğrenmiş... Sevda gibi takılıyor... Kesiyorum damarımı bak Kimse ölmüyor tek kelmieyle mükemmel dizeler efendim kaleminiz daim yolunuz acık olsun
Hayat, Bir gömleğin yakası. Acıları düğmelemişim boğazıma, Çekiyorum, Düşmüyorlar yakamdan..."
"Kaderin yakadan düşmesi","yolun sonu" demektir.Ama bizim istememizle yol bitmez Can Dost Yürek!Yüreğine ve kalemine sağlık.İmgeler,anlatım ve dizelerin harika.Tebrik,selam ve sevgilerimi yolluyorum.Allah'a emanet ol Can Gardaş...
KADER GÜNLÜĞÜ
Önce bir damlaydım sağlam bir belde, Sonra malûm yere gönderdi kader. Ayaksız yürüdüm karanlık yolda, İlâhî emire önderdi kader.
Hiç bir yer bilmeden yol aşıp geldim, Emin bir duvara yapışık oldum. Akıl almaz işe şaşırıp kaldım, Bir et parçasına döndürdü kader.
Bir göbek bağına bağlıydı canım, Ne damarım vardı,ne damla kanım. Yoktu ne kemiğim,ne bir organım, Yorgansız,döşeksiz can verdi kader.
Takdirle dokuz ay,on gün kışladım, Vakit geldi,ben yuvayı boşladım. Sonu meçhul yolculuğa başladım, Dünyâ hayatını öngördü kader.
Belek ve bir beşik yer verdi bana, Göğsünden süt verdi kutsal yâr ana. Dokuz ay az gldi,sardı sırtına Anam’ı üçümde çok gördü kader.
Onbeşimde sevdâ vurdu başıma, Yirmidörtte geçim düştü peşime. Yirmibeşte ortak oldum eşime, Kırk’ımda sırtıma dert sardı kader.
Kırkdokuzda Pederkale’m yıkıldı, Ellimde ağzımdan dişler döküldü. Elliyedimde de belim büküldü, Üç ayak üstüne bindirdi kader.
Bir selâyla ahbaplarım duyacak, Sevenlerim bir kefene koyacak. Beni gören dostlar şöyle diyecek: “Bir kapısız hana indirdi kader, Hiç yaşamamışa döndürdü kader.”
kadere sunulan haykırışın izleri; yüreğinizde şekillenmiş duygu bulutlarından süzülerek irili ufaklı acıların ıstıraplarını bırakmış dizelere.....yalın bir anlatımla şekillenmiş olan bu güzel eseri temaşa etmek bizi mutlu kıldı, efendim....gönül kelamınız daim olsun....tebrikler...
Hayat Bir gömleğin yakası Acıları düğümlemişim boğazıma Çekiyorum Düşmüyorlar yakamdan.. . şiirdi. takibe aldım şiirlerini. tebrik çok şair... sevgi de...
Aslında bağlandığım bir damar hayat Kesiyorum... Akıyor kan,irin... Akıyor ve sormuyor ne zaman durmalıyım O da hiçliğini öğrenmiş... Sevda gibi takılıyor... Kesiyorum damarımı bak Kimse ölmüyor
DUYARSIZLAŞTIKMI ACABA HOCAM?
TOPLUMSAL VE KİŞİSEL DERSLER VEREN ŞİİRİNİZİ KUTLUYORUM.
Aleyküm selam; Bu kadar karamsar olma kardeşim hayatta böyle şeyler olur.Yoksa mutluluğun kıymeti nasıl bilinir.Gidişat güzel .Yolun açık olsun .Selametle
Aslında bağlandığım bir damar hayat Kesiyorum... Akıyor kan,irin... Akıyor ve sormuyor ne zaman durmalıyım O da hiçliğini öğrenmiş... Sevda gibi takılıyor... Kesiyorum damarımı bak Kimse ölmüyor
YANDI (TuTKu) O namlı sözlerine bu can nasıl da kandı, Sahrada suya yandı yandığı ahu sandı, Benimle zannederdim o akşamdan sabahım, Çöl sıcağında inancım tüm sabrım da yandı.
Onsuzken gölgemdi eksenimde tek fırdöndü, İçimde büyüttüğüm o bir nemruttu söndü, Kalbimde nam saldı da yücelerek ayyuka, Soğudu ruhumda alev bir buzula döndü.
Bir ordunun yenilgisiydi tarihte kalan, Bir de her buluşun vasfını ilk kimse bulan, Benimdir zannederdim o aslen bozulmamış, Aslından yığınca sahte yandı küldü kalan.
Vasfını hiç bulmadı aşk ne uykusuzluğum, Uğrunda yandı her şey arttıkça susuzluğum, Tükendi söndü aşk onda hep benimle yandı, Kalbimi mesken tuttu aşk hep öylede kaldı.
Ondandır halim bezgin ömrümden pek eksiliş, Hana değmez gelişe muğlakken ebet gidiş, Nerde dağı taşı delen Ferhat a Aslı eş, Sevenlerde yandı kalpte bitti her çırpınış.
Nasıl ki koca ormana bir kibrit yok oluş, Öpse hoş alnımı secde vaktiyle saf tutuş, Aşksa mümbit hasretten yana tam yol ileri, İhmalden doğan yangın aşk gerisi kahroluş,
Aslında bağlandığım bir damar hayat Kesiyorum... Akıyor kan,irin... Akıyor ve sormuyor ne zaman durmalıyım O da hiçliğini öğrenmiş... Sevda gibi takılıyor... Kesiyorum damarımı bak Kimse ölmüyor ... GÜZEL VE ETKİLEYİCİ BİR ŞİİR OKUDUM KALEMİNİZDEN.....SEVGİ VE SAYGILARIMLA...İBRAHİM KARAÇAY
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.