Yok ilacı, merhemi, devası bu yaranın
Zamanla da geçmez;
Düzelmez kendiliğinden...
Anadolu nun herhangi bir köyünde ki unutulmaya yüz tutmuş türküler gibi
İlla bir yerde,birilerinde yaşar.
Bir bağlamanın telinde tını olur kimi zaman,
Yüreğine dokunur
Kimi zaman da bir ağıt olur içinde yaşar
Toprak kokar,
Yağmur kokar,
Teni yakar ayaz gibi
Güzel görünür beyaz gibi!
Tutuldun mu bu hastalığa bir kere,
Gündüzler bile gece olur,
Dillerin kör, ellerin sağır olur.
En derin acılar neşe, en büyük sevinçler kahır olur
Bir garip olur için
Belki de aşık olduğun için;
Düş kurarsın, ağlarsın için için!

Yok ilacı, merhemi, devası bu yaranın
Bir garip hediyesidir insana yaradanın;
Kimi aşk der kimi sevda,
Kimi ne söyleyeceğini bilmez aşka düşünce!
Aklına bir kez adı düşünce,
Kendi adını unutursun yürekten sevince...