Uyuyamıyorum
kör karanlıklar yutuyor uykularımı
gözlerim bir umman olmuş seni beklerken
rüzgarların esintilerinde seni bekliyor ruhum...
uyuyamıyorum
gözkapaklarımda hasretin ağır ağır siniyor ruhuma
sonsuz bir derinliğe düşer gibiyim yatağımda
kırmızı düşlerim inliyor dimağımda...
uyuyamıyorum
ne yapsam bilmiyorum ki
sağım boş; sol tarafımda koca bir derinlik
nefes alıyorum; sensizlik bana sonsuz serinlik...
uyuyamıyorum
saatler acı bir suskunluğa sesleniyorlar saniyeler boyunca
biliyorum; sensizliğin acısı yakacak benliğimi
sen yanımda olmadan uyuyunca...
uyuyamıyorum
körolasıca yokluğunun derinlerinde kaybolacağım biliyorum
biliyorum ki; ölümün bir kenarından tutunacağım hayata
korkum; sabah olmayacaksın yine seni düşlerken yanımda...
uyuyamıyorum
uyanınca sensizliğin acısına tekrar düşüceğimi biliyorum
uyandığımda acıları tekrar yaşayacağımı biliyorum
korkuyorum...

Metin Kaya İLHAN
Faroz
TRABZON