3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
3188
Okunma

Yıllar sonra bir esmerin saçlarında saklandım
ama kim olduğunu unuttum
iplik iplik süzülen kirpikleriydi, paslı yalnızlıklarda
bir avuç dalgınlığımdı yıkıntılarımda boy gösteren.
Sen, sevincimin gizli çiçeği
koynumda hâlâ uyuyan nergis kokulu yüzün var
yine dolunay venüs gergefinde, kadife öpüşlüm
her ayak basışımda deniz kenarına ilişirim
kimse fark etmez beni, yeşilden maviye geçerim.
Sen, fırtınayı andıran gülüşümün tınısı
üç asır ağlatan hükümler giydim, biliyor musun?
toplaya bilseydin, aynalardan yüzündeki acımasızlığı
atlarını kamçılayan zalimlerden olmazdın
saklamazdın yüzündeki gülüşlerini benden
sesin ve merhametsizliğin kıtalardan kıtalara ulaştı.
Kim Bilircesine sevmiştim seni, gençliğimin alazında
cümlesiz bir buseydi küçücük ellerin
şimdi küsmüş yıllardan dönüşü deniyorum
suskunluğumun mührünü kazıdım jetonlu telefon kulübelerinde
tarla kuşlarına bıraktım, aşk sarhoşu menekşelerimi
meğer ne çok özlemişim, o günbatımı sevişmelermizi.
Nuri Dağdelen
5.0
100% (7)