Ulan kalbim
Ulan daha sana ne diyeyim
Ulan hani ikimizde haklıydık be
Hani her onu görüşünde batırmayacaktın şu lanet olası iğneyi
Hani her sesini duyduğunda
Filmi tekrar ve tekrardan geriye sarıp âşık olmayacaktın ona
Hani o kadar işin içinde dürtüp durmayacaktın
Gece erken uyuyup sabah erken kalkacaktın
Ne bileyim işte her çalan şarkıda onu hatırlatmayacaktın
Gecenin bir yarısı uykumdan fırlatıp merak etmeyecektin onu
O nerededir ne yapıyordur diye sormayacaktın umursamayacaktın hani



Ulan kalbim
Ulan hani o çoktan seçimini yapmıştı
Ulan han yaptığımız anlaşmada unutmuştun onu
Hani başka biri için bu kadar ısrar edecektik
Dünya’nın en çirkin kızı olsa bile gönül bu ona da konar buna da konar diyerekten
koşacaktık birlikte
Gerekirse sabahlara kadar donan yine biz olacaktık ama unutacaktın onu
.
.
.
.
.
.
.
.
Ulan kalbim
Anladım
Adam olacağın yok senin