Ah be güzelim!
Gönül kuşum, ipek kanatları sırma bezelim
Gök inmedi ayağına
Merdiven tutmadı toprak
Kahrolmadı kem gözler
Hep bekledin

Ne zaman volkana dönsen
Lâvlar pompalansa damarlarında
Türküler yakmaya dursa dilin
Bozgun yerdi sevdan senin

Ah be güzelim!
Hangi derdine ağıt düzelim
Sen ki mercan gülüşlü
Çocuk saklardın gamzelerinde
Ve o çocuk hep ölürdü
Umutların öldüğünde

Gelen geçen olmadı sokağından
Oysa çıkıp gelseydi kıyametine yakın
Islıklı, afili, yeni açmış karanfilli
Eteklerine ziller çaldıracak biri
Geriye sarardı yıllar
Aşk silerdi tüm acıları
Yeniden başlardı doğum sancıları
Bağıra çağıra kundaklanırdı varsayımlar

Ah be güzelim!
Desem ki hadi gel yazgına çapraz çizelim
Evren çıkar mı yörüngesinden?
Kayar mı ekseni dünyanın?
Çatlar mı kubbeler orta yerinden?
Belki de bir gül açar Ukba’da
Yaprağı sen, dikeni sen
Ten sinmemiş, göz değmemiş
Seni bekleyen

Kader bu, mürekkebi kurumuş
Kader bu, akrebi hüzünde durmuş
Kader bu ne dersen de
Tek tiratlık bir oyunmuş

Mezar taşlarına şiirler kazıyorum
Islak dizelerin sırrını bir tek ben biliyorum
Ne kalemime sağlık oldu, ne de elime
Adını uyku tutmaz gecelerime
“Yalnızlık mahkûmuydu.” yazıyorum

Ah be güzelim!
Kaçarsam namerdim
Öl de ölelim

Mücella Pakdemir

3. Kitap şiirlerimden

HİTABIM SEVGİLİYE DEĞİL, GÖNÜL KUŞUM DİYE HİTAP ETTİĞİM KALBİMEDİR. BU MANADA OKUNURSA SEVİNİRİM. SAYGILARIMLA.

xxx