Yılların izi yüzüne vurmuştu
titrek sesiyle sordu
şimdi şairler ne yazar
aslında boş işlerdi
belkide luzumsuz du birlerine göre

herşeyi oluruna bırakıyordum
bulutları,yağmurları.gökkuşağını
nasıl mı yazıyordum

ırmakları kendi haline bırakıyorum
çakıl taşlarını izliyorum
buğulu camdan bakıyorum
yağan yağmura
saçak altına sığınan kuşları
yıldızları,okyanusları,gemileri
limanları,denizfenerlerini
düşünüyorum
işte dizelerim sıralanıyor
okuyormusun
düşüncelerim uzaklaşıyor
bazen Bermuda şeytan üçgeninde
boğuluyorum


gün batımı sokakların çoşkusunu
sokak lambasının loş ışıklarını
bir kızın telaşla fırından
ekmek almasını
kuşların yuvalarına dönmesini
yazıyorum

Yaşlı kadın söylendi;
bende yazardım bir zamanlar
köşklerde otururdum
sonra sevdalandım birine
bütün şiirleri mi attım
sevdaya dair ne yazdımsa

herşey sukut oldu
sarı sayfalı defterime yazdığım
şiir defterimi kapattım
ay akçaydı yağmur dinmişti
yıldızlar parlıyordu