Yıkmak kolay değil vakur duruşu
Var olan kuvvetten cayılır mı ki
Yazboz tahtasında silgi vuruşu
Tebeşir tozuyla kayılır mı ki


Kalem, yazmak için sabırsız meğer
Demlenmiş cümleler boynunu eğer
Sözcükler manayı bilmişse eğer
Ak kâğıt hükümsüz sayılır mı ki


Sukût, sabır ile ışık arasa
Ezber noktasında dile yarasa
Satır boşluğunda hüzün tarasa
Aklımdan geçenler ayılır mi ki


Kirpiğin vurgunu damlaya gölge
Sanki ’benim’ diyor ’benim; bu bölge’
Şairlik şehrinden almış genelge;
Duygular gözgöze bayılır mi ki


Naçiz kalan hisler yapmazsa dirlik
Sevgiyle, sevdalar eder mi birlik
Kırılgan gönlüme düşse kibirlik
Şiirin tepkisi duyulur mi ki


Solda göçük varsa sızı her yerde
Ruh içten inlerken duyulur serde
Tebessüm yüzdeyse, aşk kiri nerde
Kederim depremden sayılır mi ki


Yazmadan uyuşan kola karınca;
Sokulup, her yana sızı sarınca
Tabip kapısına yorgun varınca
Teşhisi ’şiir’den koyulur mu ki.


Nezahat YILDIZ KAYA