Durup izlersin, anlam vermek yerine bazen.
Sana göre herkes koşturuyordur,
Yoksa sakin olan senle alakası yoktur bunun.
Koşmak zorunda olanların, yaşadığı hayatlar vardır.
Koşarak tüketirler her şeyi senden hep bir adım önde,
Sen sadece durup izlersin, sakinliğin suskunluk olur.
Şaşırmak yersizdir, bu hızlı tüketimlere,
Öyle öğrenmişler durağan bir gölde damla olmaktansa.
Deli bir akarsuda damla olmayı tercih ederler.
Su, çoğu zaman yakışmaz bazı ellere,
Daha çok kirletirler bulaştıkça
Ellerinden bedenine.
Yağmur yağsın istersin, en az bir kere.
Suya dokunmak özlemindir,
Oysa oturup denizi izlemekte vardı,
Durağan çoğu zaman hırçın,
Dövülesi bir kaya olmayı yeğlersin
Dalgalarla, tüm benliğinle ıslanmak.
Geride bıraktığın her kent
Sadece bir fotoğraf karesi olarak kalır aklında.
İsimleri unutursun, söylenenleri.
Yaşadıklarını en çokta.
Gittiğin yerde unutacaklarını biriktirirsin,
Oysa en az bir kere yağmur yağsın istersin.
Özlediğin için Su’yu..