0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1335
Okunma
Kundura dabanından,
bezgin mıh çırpıntısı gibi,
düşürdün.
Düşdüm.
Yeri ayaqladığın izle,
kaldım.
Sığmadığım iki alma arasından düşürdüyünde,
sen, bitirmedin.
Ben, bitdim.
Üzgünlük, gereksizdir.
Şimdi, çiyninde gedir,
yarpağ ağırlığında bitmişliyim.
Sen kölgesi ardınca da sezemediyin haylaz,
tanığımızdır.
Önemli deyil, kimdir.
Ancak,
sanma daşıdığın,
ağac kurdudur.
Atdığım,
Bitdiyimdir.
Tutduğun,
bitirdiyindir.
M.Ərğəvan
