Evet, ben öðretmenim; þükür güzel bahtýma
Nice fidanlar diktim, þimdi hepsi bir çýnar
Týpký ormanlar gibi yayýldý yurt sathýna
Baðlarýmýz yeþerdi çaðlayýnca her pýnar


Diktiðim fidanlarýn sayýsýný bilemem
Hasret baðrýma siner gözyaþýmý silemem
Ayrý düþünce yollar kahkahayla gülemem
Andýkça hep maziyi yürek ateþte yanar


Olmuþtur neferlerim cehalet savaþçýsý
Barýþýn mimarýdýr ocaklarýn aþçýsý
Balý, kaymaðý tattý peteðimin iþçisi
Acý çalanlar varsa, arýlarým bal sunar


Medarý iftihardýr öðretmende öðrenci
Doktordur, mühendistir apartmanda öðrenci
Ýþ yerinde, okulda departmanda öðrenci
Yükselince grafik içim huzura kanar


Hayal misin, düþ müsün; gerçek misin ey hayat!
Dün yaþanan tazelik, bugünlerde çok bayat
Neþe saçardý bana Ayþe, Ahmet, Nurhayat
Geçmiþ düþünce akla, gönül ormaný anar


Kim bilir kim nerede gönüllü olmuþ nefer?
Ýnsanlýðýn uðruna yarýþýr Gül, Nilüfer
Açan çiçeklerimde baþlayacaktýr sefer
Baþlamazsa bu sefer âlem bahçývan kýnar


Akýp gitti bir ömür mesleðimin uðrunda
Daha tohum yeþerir topraðýmýn baðrýnda
Eþsiz güzel vataným koþtum sana çaðrýnda
Gençte nöbet sýrasý felek çarkýnda döner


24.11.2013 // Numan AKKOYUNLU