Küstüm aşkın koynunda dalıma bülbül konmaz
Süresiz sorgudayım durdu aklım almadı
Bilmez misin sevgili istesem de aşk solmaz
Kışsız ayaz yakarken iklimde yaz kalmadı

Yıldızları saymadan ay kaçar ellerimden
Güneşe dönen yüzüm ıslanır sellerimden
Kırılgan bir nağmedir esen güz yellerimden
Sensiz güne bakarken sesimde naz kalmadı

Nedense anlamadın aşk bakan gözlerimi
Kasten mi bu suskunluk hiç yaptın sözlerimi
Bir sanaydı yangınım kül sandın közlerimi
Hissiz gece akarken içimde haz kalmadı

Dilimdeki kızgın ok adın tenime saplı
Her anım sesindeki bitmez tınıyla kaplı
İmkansızlığın cana bir hançer kara saplı
Zaman sende yaşarken vuslata az kalmadı

Ellerde özgürlüksün bana yasak hürriyet
Kime kandın da gittin bu kaçıncı eziyet
Beni huzurdan ettin inan büyük meziyet
Mızrap tene batarken türküme saz kalmadı

Sevdalar mı yalandı yaşadığım mı yalan
Her bir kavuşmamızdan ayrılık kalbe dolan
Sensizliği canıma hasret değil mi salan
Kader beni aşarken diyecek söz kalmadı

Sonumda çaresizlik başımda kara bulut
Neden bitmez bu hüzün hangi kuytuda umut
Gel özüme korkmadan gitmelerini unut
Aşkım çelme atarken ağlayan göz kalmadı

Koşar adım gidersin olamadım ki yakın
Hep sana bu çağrılar içimde bitmez akın
Bulamazsın ben gibi dilediğince bakın
Son sözümü yazarken saklanan giz kalmadı...

ASLİ DEMİREL...