0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1515
Okunma
Bilmem hangi zamanlardan geliyordum
Bilinmeyen topraklara sürgünlüğümle
Kara vagonlarda bakışlarım bir delikten güneşin küçüklüğüne
Küçük bedenime sığmayan o derin süngü yaralarını hissediyorum
Yanık kokusu geliyor ,bozkır yangını..
Bedenimizin üzerindeki ateş parçalarından her yan..
Kuşlar ötüyor gözyaşlarını yağmur diye akıtıyor üstü..
Hayvanların çığlıklarına ,insanların suskunluğu eklenir gece haykırır
Sürgünde insanlar, sürülmüştü oradan önce insanlık
Yayan gidiyordu ardına bakacak bile cesareti yokmuş gibi
Yanıyordu insanlar ,sağır ve dilsize dönmüştü insanlık
Hayvanların çığlıkları insanlığa ders ...
5.0
100% (1)
