1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1799
Okunma
göz kapaklarım aralandığında
şiirlerimi siliyorum
şiir olup olmadığını düşünüyorum
edebiyatı olmayanın sözlerinin bir ritmi varmıydı diyorum
çözüyorum ,çözümsüz kalıyorum
göz kapaklarım aralandığında
ölüyorum
yaptıklarımı yıkıyorum
genzim yanıyor
gözlerim kararıyor
elimde bir balyoz
bir mala
vuruyorum duvara
ve zaman kaybetmeden örüyorum
yağmur yağıyor
yıkandım, arındım sanıyorum
yağmur taneleri toz bulutu getirmiş
göz kapaklarım aralandığında
nefes alıp veriyorum yağmur zerreciklerinin içindeki havayla
seni düşünüyorum
silinen şiirlerin başlangıcında
sildim derken yazıyorum
gözlerinin karanlık
bana ayrılan köşelerinde.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz