özlemek buymuş demek yanındayken İstanbul’u
İstanbul’dayken de seni
haydi bir güzellik yap
hep yanımda kal
hem İstanbul olalım hemde aşk

ve şimdi az sonra seni gönlümün valizine tıkayacağım
hırçınlığını da özleyeceğim sakinliğini de
gerçi sen hiç sakin olmadın ki
benim kisi de laf
ama olsun yine de sen İstanbul ol ben de aşk

gerçi yanındayken de hep özlerdim seni
tenini kokunu yüreğime dokunuşunu
senle geçen onca zaman onca yıl nasılda geçti
ben anlamadım ya sen anladın mı
ahh şimdi ben İstanbul’da sen yanımda olmalıydın ya

seni gönlümün valizine tıkadım
ve dün oldu ben evimize döndüm İstanbul’a
seni de yanımda götürdüm senden habersiz
özledikçe seni gönlüme bakacağım
üşüdükçe soluğunda ısınacağım


bir yanım burada kalacak bir yanım İstanbul’da
gel hüzün sislerini arala İstanbul sensiz soğuk buz
gözlerim buğulandı buz damladı yokluğunda
yüreğimi yüreğinde ısıt
bak ellerim buz kim ısıtacak şimdi
bir yanım burada kalacak bir yanım İstanbul’da


mahmudiye düzkaya