Burası sondurak geldik son sefere desen de
Elinde tuttuğun mendile kan tükürsen de
Dön doyamadığım yüzünü seni bekleyen yöne
Ananın ardından döktüğü aziz su olacağım.

Kıvranır çabalarsın atılacakken bu son adım
Gülleri kıskandıran koku göğsünden yaydığın
Son bulsun hayat dizlerinde diye sayıkladığım
Her anın yılmaz kadim muhafızı olacağım.

Zamanda zuhur eder o güzelliğin hiç solmaz ki
Sitem üşüşmüş gönüllere arzuhaller kalmış baki
Yine sayacağım kaçıncı dolunay sunarken saki
İstiklalde ki kemancının inleyen yayı olacağım

Sarmaşığa döndü ararsın bulunmaz ipin ucu
Kondu kervan yedi yıl sürdü KaraSevda göçü
Omzumda döküp yerden topladığım her tel saçı
İlmek ilmek ören kahır dolu nakkaş olacağım.

Kurumuş güller iltihaba döndü batan diken
Neşter kabul etmez yara gamdır sökün eden
Kader kaleminin yazdığını yine kaderdir silen
Mahşerde dört gözle bekleyen özlem olacağım.