Arda Kalan

Ruh tende sır idi onu aŞikar ettik
Can ruha yoldaş idi yadigar ettik

Gel benliğim gel sırdaşım geç karşıma şöyle
Tırnaklarımız söküldü bildik bir gamdayız yine
Yalnızlığımıza bakıpta tekilliğimize yorarlar
Birlikte omuz vermişiz bitmeyecek çilemize

Medet diye bakıyor yüzümüzde gezen gözlerimiz
Sessiz bir çığlık halinde bir birimizi süzeriz
Ayyuka çıktı yüreğimizde yangın sönmez
Biliriz ki üstüne bir damla düşmeyecek düşmez

Sevdiğimize inanmamış sardığımız hiç ısıtmamış
Çok sevdim demişti ya bakıp bizdekini azımsadık
O şakıyan bülbül idi dalda biz ise yerde karga
Şüphe ne haddimize bizden fazla yandığını sandık

Ihlamur ve leylak koktu ona hep sokağımız
Nerden bilsin ki kaynağı göz pınarlarımız
Usulünce bizde çok sevdik diyebildik ama
Ne bir riya vardı dilimizde nede bir yalanımız

Dikiş tutmaz yaraların artık yeni sahibiyiz
Anka kuşunun kanadında saklı merhemimiz
Kaç kaf dağı aşılır kaç şelale geçilir bilinmez
Gayri gel deyince gelinip git deyince gidilmez

Boşuna damıtmadık biz hüznü damla damla yüreğimizde
Tadına vardığın lezzet buydu gördüğünde gözlerimizde
En derin dehlizleri sualsiz açtık ta simerenya ya kadar
Misafirmişsin sırra kattık kapıları, anahtarı cehennemde

Doluya koyduk almadı boş ise dolmadı
Düşte gördüğümüz hayra hiç yorulmadı
Sevende oydu hoşçakal diyende yine o
Biz nasıl suçlusu olduk bu işin aklım almadı

Temmuz sıcağı çöker özbenliğimize
Yakar olmadığı kadar derinden yine
Çiğ damlası gibi düşer alnımızdan
Uzanıp dokunan bir el kaldı mazimizde

Bir yıldızlar kaldı o da unutulmasın
Kutup yıldızı zühreye doymasın
Akitimiz bitti içimde bir şey olmasın
Geçmişin külleri eşiğindee tozmasın

Şirin, gayri bir masal oldu meltem gibi esti geçti
Sayısız ruh bir bedende şerbet diye zehri içti.

M.B. Ank. 24.01.2023 04:08