Garibin biriyim sokak da yatarım,
Yanılıp bana gönül verme güzel kız...
Ben bir fakirim her gün oruç tutarım,
Yanılıp bana gönül verme güzel kız...

Ben sosyete değilim arabam yoktur,
Kimi gün karnım açtır kimi gün toktur,
Dostum azdır güzelim düşmanım çoktur,
Yanılıp bana gönül verme güzel kız...

İnanma sözlerimin hepsi yalandır,
Evim gece kondu ekmeğim yavandır,
Dört öğün yediğim bir kuru soğandır,
Yanılıp bana gönül verme güzel kız...

Ben bir deliyim sevgi nedir bilemem,
Hep ağlarım gül desen de gülemem,
Ya zamansız ölürüm ya da ölemem,
Yanılıp bana gönül verme güzel kız...

Sevme güzelim beni sevme n/olursun,
Sevdiğine binlerce pişman olursun,
Ulu çınar gibi kökünden kurursun,
Yanılıp bana gönül verme güzel kız....

Ana yok Baba yok ayrıyım köyümden,
Bülbül olsam ayrı koyarlar gülümden,
Hayatını harcama benim yüzümden,
Yanılıp bana gönül verme güzel kız....

Sen deli gibi sevsen de ben sevemem,
İstediğin masum sevgiyi veremem,
Yalan söyleyip hayatına giremem,
Yanılıp bana gönül verme güzel kız...

TAŞGIN,ım her gün çağlar yaş gözlerimden,
Gezerim gurbette ayrıyım ilimden,
Gece gündüz kadeh düşmez hiç elimden,
Yanılıp bana gönül verme güzel kız...

---------Zekeriya Taşgın-----------
------------17.08.1985--Şiir’imi ilk kaleme aldığım tarih )