Bir gece ıssız bir sokakta görülürsünüz
gören bir kedidir ya da yarı aralanmış bir perde
ne geceyi yırtan cızırtılı bir plak bir eski gramofondan
ne de yaşama dair bir iz

ertesi sabah yazar gazetelerde
o sokakta işlenen bir cinayeti
nihayeti bir kedi gördü bir de aralanmış bir perde
sokaktaki sarhoş çifti
ki ölüm sebebi akşam meyhanede okunan bir şiirden
harap bir binada harap bir geçmişin iki ölü bedeni

sokak dersen ihmal edilmiş yok sayılmış
sönmüş uzun süredir sokak lambası
ampulü bir yenisiyle değiştirilmemiş
karanlığında sefil

sıcaklık kırk derece
yazdan kalan bir akşam
nem dersen o biçim yapış yapış
yapışıyor geceye yapışkan bir aşık misali
ne menem bir mevsim ki hem dudakları mor
mor vedaların salkım saçak duvarlardan sarkıttığı sarmaşıkları gibi
susuz solgun ve yorgun
yalpalayan çift ki sokağın ve gecelerin tek müdavimi
tek bir beden görünümünde bu karanlık sokakda
kimseler anlamaz ki çift olduğunu
birazdan o malum gıcırtılarıyla çıkacaklar köhne merdivenlerinden
harap binanın
artlarında tanıdık nahoş bir koku bırakarak

o gece daha neler neler oldu da o saatlerde
gecenin bir gözü şehla bir gözü kör olmasaydı
adresi değişmeyen sağlam bir şahit olarak
hiç bir faili meçhul kalmazdı
çözülürdü bir bir bütün cinayetler
o yaşlı gece yine de büyük bir olgunlukla göz yumdu
gördüklerine
delikanlıya yazık olacaktı
ki gündüz çalışan gece yarısı gece okulunun kursundan dönen bir öğrenci olmasaydı
susacaktı
başka da şahit var mı diye düşündü uykusu kaçan hakim
olabilir miydi yarasalar da
ve üzüldü öldürülen çifte bir zamanlar tanışık olduğu
güzel bir kadın resmi gözlerinde
uyuya kaldı

Yüksel Nimet Apel

19/Kasım/2013/Salı/Bodrum