Garip bir duygu..
hüzüne sarılmak
uzaklaşan hayallerde kaybolmak
kulaklarımda başlayan uğultuyla
bıraktım kalbimi bulutlara
utangaç yağmurların sırdaşı bendim artık
izin verdim bende
damlalarının yüzümü öpmesine
sessizce adını yazdı
buğulu camlara
ıslak gözleriyle

yalnız değil ,tek başımayım şimdi
seviyorum artık
hayat yorgunu gözlerimi,
hüzün soluyorlar hayattan
sessizliğe bıraktım dudaklarımı
uykularımı dinlenmeye
umudu beklemeye aldım

okyanusa indirdim yıldızları
ağladı gökyüzü
simsiyah kaldı gece
ağzını sıkıca kapattığım
şişenin içine hapsettim denizi
sarhoş oldu yolcusuz gemiler
yalnız benimsin diye kayaları döven
dalgaların sesi yok artık
sahil bana mı
sana mı benziyor anlamadım
yalnız değil ,
tek başına bekliyor denizi

yağmurdan sonra
kaybettiğim şarkılarımı
arıyorum sararan yapraklar arasında
bir ağaç gibi
yalnızlığı değil
tek başına kalmışlığı seçtim
dokunma bana
oysa
Uzansa hüznüme .......
nazo50