5
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
1950
Okunma
bir an geliyor
kendinden bağımsız kederlerin
kaderine meydan okuyor zaman
aklım
kırk yarıyor kılı
fikrim
serseri oluyor meydanlarda
ellerinden tuttuğum harflerin
bacaklarını kırıyorum bir çırpıda
hiç biri sana getirmiyor beni
hiç biri
bir adın etmiyor
çöpten sakındığım gözüme
parmağını sokuyor yokluk
kör bir muammanın
gören tarafından saklanıyorum en çok
en çok
senden kaçtım sanıyorum
biliyorum
yanılıyorum
kulağına üflediğim sitemlerin
göbeğini kesmeyi unuttuğumdan
anası babası hiçlik oluyor ellerimin
sonra
yeni yetme
eli yüzü düzgün ayrılıklar büyütüyorum
yanak çukurumda
bir an geliyor
geçmiş pusuya yatıyor avuçlarımda
arsız bir telaşa dönüyor hayat
ben sensiz kalıyorum
sen
an’lamsız...
5.0
100% (15)
Cevap Yaz