Derinlerde bir yerlerdeydi,
Çıkartıp atmak istediğim;
Ama dokunmaya kıyamadığım...

Arada bir hissediyorum acısını,
Belki de hep...
Kanaması durmayan bir yaraydı.
Ne kadar zaman geçti?
Bilmiyorum...
Oldu mu o kadar? diyorum,

Yıllar geçti,
Ama o hiç geçmedi;
Biliyorum...

Kokusunu hala hatırlıyorum.
Ellerinin beyazlığını,
Sesinin nihavent tınısını...

Ela bakardı,
Bazen yeşil...
Her ne renkle bakarsa baksın,
Aniden çekip gidecekmiş gibi,
Onsuzluğu tattıracakmış gibi,
Keyif veren bir acıyla bakardı...

Aşktı adı...
İlk aşk dediklerinden,
Ve asla unutulmayacak olan!


Tüm yaşananların,
Tek sorumlusuydu bekli de kader;
Kadere inanmanın,
Bu denli üzücü olduğunu
Seninle öğrenmiştim…

Ve tükenmiş bir hayattı sensizlik!
Suyun dibine batıp boğulmak,
Çırpındıkça daha da batmak gibi…
Battıkça acı çekmek,
Acı çektikçe ölmeyi istemek;
Ölümden sonrasında bile seni dilemekti…