Arzunun ayağı zemine bassın
Ne afaki olsun, ne de çok uçuk.
Varsın iblis kızsın, yüzünü assın
Resul’ün yolunu takip et çocuk!

Kırmaya müsait olsa

Arzunun ayağı zemine bassın
Ne afaki olsun, ne de çok uçuk.
Varsın iblis kızsın, yüzünü assın
Resul’ün yolunu takip et çocuk!

Kırmaya müsait olsa da yapın
Çalana açılsın hoş gönül kapın
Zannetme ki nefsin tek hendikapın
Kibir de... gıybet de musibet, çocuk.

İnsan denen beşer bu handa konuk
Her mezar mahşere gönüllü tanık
Dil, gönül çeşmesi; akma bulanık!
Makbul olan hoş söz, muhabbet, çocuk.

Mü’minin helakı yalanla başlar
Kalp nefret doluysa kin gözde kışla’r
Arsız, edepsizi şeytan alkışlar
Övgünün bedeli müebbet(!); çocuk.

Ne kalpte noksan var ne dinde kara
Hatayı, kusuru kendinde ara
Ateş eksik ise neylesin çıra
imansız yürekler rutubet, çocuk.

Her nefes insana vazife yükler
Can denen kafesten uçuşu bekler
Sanma ki takvimler güne gün ekler
Son nefesle biter bu nöbet, çocuk.

Herkesin elinde olsa da plan
Gerçek olan bu an, gerisi yalan
Bir kemik yığını geride kalan
Unutma! Ölümdür, akıbet, çocuk.

Mecit AKTÜRK

yapın
Çalana açılsın hoş gönül kapın
Zannetme ki nefsin tek hendikapın
Kibir de, gıybet de musibet, çocuk.

İnsan denen beşer bu handa konuk
Her mezar mahşere gönüllü tanık
Dil, gönül çeşmesi; akma bulanık
Makbul olan hoş söz, muhabbet, çocuk.

Mü’minin helâkı yalanla başlar
Kalp nefret doluysa, kin gözde kışla’r
Arsız, edepsizi şeytan alkışlar
Övgünün bedeli müebbet!, çocuk.

Ne kalpte noksan var, ne dinde kara
Hatayı, kusuru kendinde ara
Ateş eksik ise neylesin çıra
imansız yürekler rutubet, çocuk.

Her nefes insana vazife yükler
Can denen bir ömür bedeni bekler
Sanma ki takvimler güne gün ekler
Son nefesle biter bu nöbet, çocuk.

Herkesin elinde olsa da plan
Gerçek olan bu an, gerisi yalan
Bir kemik yığını geride kalan
Unutma! Ölümdür, akıbet, çocuk.

Mecit AKTÜRK