2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
865
Okunma
Çiçek tarlası yokluğun
Hüzünlerin en koyu renkleriyle
Şimdi
Sana nasıl anlatılır ki içimdeki özlem
Nasıl anlatılır ki kalbimde ki en derin sızı
İnan ki dilimde her kelime kelepçeli
Her kelime tutuklu
Güneşin anlına mermi sıkmış gibiyim
Hücresinde son anlarını bekleyen mahkûm gibi
Düşündükçe seni
Hiç duymadığım sesler
Hiç görmediğim düşler oyalıyor beni
Artık ümitsiz bir zaman yoruyor benliğimi
Toprak kokusunda gökyüzü açarken kapısını
Kim baksa
Görür gölgelerimin çaresizliğini
Kim baksa
Anlar aşka olan mağlubiyetimi
Bilesin ki hırçın denizin azgınlığı var üzerimde
Duygularım kabardıkça ne gemiler batıyor içimde
Âcizi yetini yaşıyorum vaktin
Kirpiklerim her an
Her saniye
Uykusuzluğumda yokluğuna kapansa da
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz