SAHRA
Ömrüm bir tel saçına bağlanmış gibi
Yüreğim üşüyor hava kış gibi Uçuyorum bir garip kuş gibi O diyardan bu diyara Ecelimsin Azrail gibi Tabibimsin Lokman gibi Mabedimsin Kabe gibi Aşamıyorum seni ey Sahra Kayıp gidiyorsun bir yıldız gibi Akıp gidiyorsun bir pınar gibi Yitip gidiyorsun bir hayal gibi Tutamıyorum ellerimde seni bir lahza Aşığım sana Mecnun gibi Bel vuruyorum dağlara Ferhat gibi El ediyorum Oğuz’a Serhat gibi Ulaşamıyorum sana hâlâ... İBRAHİM ÖNAL |