Saatler sensizlik’ten geçmiş
ve yine sensizlik
kendinden geçiyor bu gece
ezelin isyanı
küllerinden düğümleniyor yüreğimde yine

korkuyorum
birgün kronikleşir sensizlik’te acılar


Sen olmayınca yanımda
hücrelerimde ateşli bir humma yakıyor canımı
bedenimin keşfinde ifrazatım
damla damla çarpık bacaklarımda sırıtıyor
kızgın sahranın ayaklarından süzülerek
katran karası ebru’lar çiziyorum sularda


Bir vapur narası tadında sigaramın dumanı
her nefes çekişte
sessiz sokakların arya’sı çığlıklarım
sabır kınından çekiliyor serzenişlerim
öksürükler nakaratında
detone oluyor nefesim
dudaklarımda
kuru çatlaklara yazılıyor anılar
tükürdüğümü yutuyorum
seni
seni unutamıyorum


Simsiyah bir geceyi giyiyorum
kireç tutmuş benzim üstüne
cılız hayaller koparıyorum maziden
hoşçakal’ına sessiz kalan dilimi ısırıyorum
kaskatı kesiliyor dudaklarım


Hep senli yine senli zaman savaşında
buğulu buğulu üşüyor damarlarım
ben okyanusuna düşmüş
yağmur tanesi umutlarım
hacim hacim düşler seriyor
ve ben eriyorum


Kirpiklerimde
son bakışındaki tsunamiden sarsılmış ışıklarımla
renk renk gözlerimde boğuluyorum
toprağın kalbine rotası çizili ömür patikasında
kürek mahkumluğundan yorgun kollarım


Ayaklarımda ati’lerin güneş prangaları
iki bacak arasına sıkışmış dünyanın yükünü
iki kolum arası bastırıyorum başımda
ötekine berikine taş kesiliyor hislerim
pagan’ın tanrılığına soyunuyorum sen olmayınca
yağmur bana yasak
duvar bana tuzak
kadınlar adet sancısında


Biliyorum
hiç bir su temizlemez beni
yabancı tenlere dokunan ellerimi
hiç bir tevbe paklamaz uyku ihanetimi


Sensizlik diyerek
yine seni soluyorum
yazmak istemiyorum
yine seni yazıyorum
ve ben seni
ve ben seni unutmak istesemde
unutamıyorum
..

03.11.2013 Muharrem Küçük
Kendinol