nefis!..

Ya siyah Ya beyaz....gri yok...evet böylesi bir tercihin daha doğrusu tercih de değil insanın doğuştan gelen karakteristik yapısı diyelim, çünkü ne kadar istense de değişmiyor....artıları da var eksileri de .Tıpkı tek yönlü her düşünce, her olgu, her eylem gibi...Bir tarafa kesin ağan bir taraf var ise bir yerlerde bir şeyler kopuyor.Ne kadar ihtimam gösterirse göstersin bu uçlarda ki kişi elinde olmayan, değiştiremeyeceği şeylerde oluyor.Kader gibi mesela...Bu anlam da uçlarda olmak kesinlikle bir yanılgı halini alıyor...Ya hep ya hiç, Ya var ya yok , dediğimiz an da aradaki renkleri bile göremez oluyoruz...oysa ne çok renk var ...Doğaya baktığımızda , alından, mavisinden, yeşilinden, morundan...yaradan da böylesi bir kesinliği, bir netliği, bir uçluğu uygun görse idi sanırım her şey bu düzende iki renk olurdu...Olmaz mıydı olurdu...Siyah gül, beyaz gül, siyah deniz, beyaz toprak,...Doğadan örnek vermemin nedeni böylesi düzenli, güzel bir mekanizma da bu öge bile böylesi bir işleve konulmuşsa ...biz de tam tersi bir uygulamanın olması ne derece sağlıklıdır...ha sağlıklı olması, olmaması önemli değil diyorsak ..elbette kabul ama...insan önce yaşamak için gelir...yaşam kalitesini yükseltmek de elindedir...biraz balkona mı çıkmak gerek, çatıya ya da ...aynı pencereden bakmak belki yanıltıyor...

Bence en büyük hayatı her şeyi uçlarda görmek de yapıyoruz.Size diyorum ama ...ben de pek farklı değilim..

Bir şey ya tam olmalı...ya hiç olmamalı ...malesef bunun acısını en çok çekenlerdenim...Muhataplarınız eğer binlerce rengi görüyor, o renklerle birlikte sizin gördüğünüzü de görmesine rağmen doğru çizgiye yerleştirmeyi beceremiyorsa ...işte asıl sorun orda çıkıyor...



Neyse, anlamlı ve düşündürücü bir eserdi.

Paylaşım için teşekkür ederim.

Selam ve saygımla şiir yüreğinize.