Yine zincirler göründü karanlıkta.
Ellerimize kelepçe, ayaklarımıza prangalar...
Ufukta güneşi, balçıkla sıvamaya çalıştılar.
Gözlerimiz âmâ olur sandılar, dilimiz lal;
Oysa ki, hepimiz birer yürekli Türk Genci...
Başımız her daim diktir gururla.
Asla boyun eğmez bu can bedende durdukça.
Verecek bir hesabımız varsa, verilecek elbet;
Ama ne bir kula, ne de nâmert olana...

Biz, ebedî bir borç bildik vatan toprağını.
Ata’mdan bizlere, o gün yadigâr kaldı.
Asla teslim etmeyiz, korkmadan savaşırız
Onca şehidimin kanı varken hâlâ buralarda.
Ne şimdi, ne sonra, dönmek yok yolunda.
Pes etmek bize yakışmaz, mücadelemiz var daha...

Görüyorum göklerde, çakmak çakmak gözlerini.
Gururlu bakışlarınla, bize yol gösterir gibi...
Senin yolundan hiç ayrılmadık biz !
Tıpkı o gün de dediğin gibi,
Şimdi ayağa kalktık, artık susmak yok.
Bize öğrettiğin gibi, kendimiz çizdik yolumuzu.
Bu coşkulu, cesur, yürekli Türk milleti,
Şaha kalktı Ata’m, bundan öte yol yok.

Uyandın mı Ata’m?
Sen üzülme, biz varız!
Senin izinde oldukça, bunları da aşarız.
Rahat uyu Ata’m, sen rahat uyu!
Biz daha ölmedik, sen rahat uyu!

MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK
muti