Sabahın ışıkları pencerede dans ediyor.
Ve eşlik ediyor yapraklar, birer birer savrulurken.
Dallarda, gizli saklı döküntüler,
Selam duruyorlar hazana.

Tek tük ağlayan bulutlar, semâlarda,
Bir görünüp, bir kayboluyor itinayla.
Esen yelle, toprak kokusu buram buram etrafta.
Caddeler kalabalık, adımlar telaşlı.

Gölgesini vurmuş apaprtmanlar kaldırımlara.
Gün uzanırken öğleden sonrasına,
Kışı anımsatan meyveler, manav tezgâhlarında,
Haberini getiriyor, kıştan kalma hülyâların.
Bir gün daha yaşlanırken hayat,
Vakit başlıyor, çanlar çalmaya.

Asfaltta, su birikintileri titriyor,
Her araba geçişinde, sağa sola savruluyor.
Ama bir türlü, kurumuyor,
Bir sonraki yağmuru bekliyor.
Güneş kaybolunca, toprak da o biçim,
Islak ıslak bakıyor soğuk havalara,
O da bekliyor...

Vitrinlerde, kışlık giysiler boy gösteriyor,
Yaza meydan okuyor birer birer.
Bedenler, güneşi kaybetme telâşında,
Ama yürekler, hazır karşılamaya,
Ne de olsa, kışı da yaşamak gerek.
Ama önce, mevsim sonbahar...

MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK
muti