Ah benim pişmanlıklarımla dans eden sevgilim,
Yalnızlığımı üstüme salıp, nerelere gittin?
Özlemin bitirdi beni, ses etmedim.
Bir gün dahi olsa, sana sitem etmedim.

Gün oldu, cümleler kurdum sana.
Bazen de sayfalarca roman...
Yine de tek harf dahi olsa,
Sitem etmedim...
Hep bekledim...
Gün oldu, limanda demir attım;
Ama güverteye yolcu bile almadım.
Gün oldu, dalga dalga vurdum sahile.
Ama bir çıt dahi çıkarmadım.
Sessizce süzüldüm kumlara öylece.
Kimi zaman yangınlar tutuştu ruhumda.
Tam orta yerinde.
Ben, çorak kaldım.
Sen buram buram özlem olurken içimde,
Ben bulutları sakladım.
Sensiz yağmur bile yağmasın diye.
Sonra, yokluğuna yavaş yavaş alıştım.
Alıştım ki, kalbim bir daha senden ayrılmasın.
Ve resmini kaldırdım duvardan bu sabah,
Kaldırdım ki, gözlerin içimi her gün acıtmasın,
Böyle yakmasın...
Bir of bile demeden, sessizce ayrıldım bu evden,
Ardımdan, kapıyı bile kapatmadan...

MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK
muti