Dünya telaşından, haberi olmaz,
Sohbeti aşk, dili sevda konuşur,
Açmış-tokmuş, düşünce yoktur,
Gönlü bir kelebek, uçar sevdalı…

Karanlık gönlüne, bir ışık ister,
Gönül tahtına, konmasını bekler,
Aşk-sevgi ister, budur dilekler,
Başka gerçekler den, kaçar sevdalı…

Her kesin kabına dönüp de bakmaz,
Onun kafası aşktır, başka şey takmaz,
Sevdiğinden başka, bir yüze bakmaz,
Ne dersen de, gönül kırmaz sevdalı…

El kadar kalbine, kimdir oturan,
Onun gibi var mı, aşkını bulan,
Ondaki göz gibi, sevdiği gören,
Binlerin içinden, seçmiş sevdalı…

Aydınlığa hasret, siyahmış aşkı,
Dili sevda söyler, gönlünde şarkı,
Diğer canlar dan, bu mudur farkı,
Aşk şerbetini, yastan içer sevdalı…

Nereye baksa, hep onu görür,
O güzel uğruna, canını sürür,
Hafıza boş tur, tek aşkın bilir,
Neyin diplomasını, almış sevdalı…

Ağlatma yazıktır, hüzünlü zaten,
Dokunursan sızlar, yürektir üzen,
Görülmüş mü hiç, aşkından bezen,
İçten göz yaşları, döker sevdalı…

Eğlenme gönlüyle, düşmüş bir kere,
Feleğe sitem etmez, kahrını çeker,
Dünya tarlasından, tek gülü seçer,
Bülbül olup dalına, konar sevdalı…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
17.12.2012