Dünya meşakkati ruhları sarmış.
Manevi duygular eriyor her gün.
Şu koskoca âlem insana darmış.
Tamahkârlık gönlü geriyor her gün.

İsyankâr tavırlar baş kaldırmalar.
Nankör kedi gibi insan tırmalar.
Adam müsveddesi renksiz kırmalar.
Yalandan bir haber veriyor her gün.

Kutsala karşılar her ne var ise.
Düşüncesi benzer zifiri sise.
Ene duyguları döner kaprise.
En güzel ahlakı yeriyor her gün.

İnsafı bırakmış merhamet nerde.
Taş gibi kalbiyle acımaz ferde.
Gücü yetmeyince kahraman merde,
Yoluna tuzaklar seriyor her gün.

Fıtratını bozmuş, ne bay, ne bayan.
Medeniyet diye yerinde sayan.
El aya giderken sen kaldın yayan.
İnadından ayak diriyor her gün.

İnsanlık onuru yüzden silinmiş.
Toplumun içinde insan bilinmiş.
Kula değer verip yücelten dinmiş.
İnsanlar kabire giriyor her gün.

08/03/2011 Yaşar TAŞKESEN