Manen yıpranmış toplum, sevgi saygı kalmamış.
Gidişimiz nereye bilen varsa söylesin.
Dünya meşgalesinden tefekküre dalmamış.
Ömür boyu ıstırap, gülen varsa söylesin.

Ne zenginlik ne şöhret, mutluluk getirmiyor.
Lokman hekim olsa da dertleri bitirmiyor.
Günahlardan zevk alan şeytanı yitirmiyor.
Sıratı müstakime gelen varsa söylesin.

Edebini yitiren, imanını zedeler.
Dünyaya gelen gider, hani büyük dedeler.
Lüksün bataklığında çırpınırken gövdeler.
Ekmeğini yetimle bölen varsa söylesin.

Bu gün dünü arıyor, mutluluk küstü ferde.
Hani biz kardeştik ya, her birimiz bir yerde.
Okuyor özlüyorum, merhamet saygı nerde.
Garibin gözyaşını silen varsa söylesin.

Ene, ene diyerek hiçbir yere varılmaz.
Bu anlayış oldukça nefis putu kırılmaz.
Gönül ehli olmayan muhabbete sarılmaz.
Allah için can verip, ölen varsa söylesin.

Kardeşini nefsine tercih eder Müslüman.
İşte o anda başlar, huzurla dolu zaman.
Sevgi, saygı olunca bulunur derde derman.
Sevgiden daha kutsal, şölen varsa söylesin.

02/09/2012 Yaşar TAŞKESEN