Bu nasıl bir çelişki anne
Göz kapaklarım ağırlığında/şehre hazan yağıyor
Dilden dökülen/kuru bir elvedamı bana kalan
Ardından buruk bir gözyaşı süzülürken/yanağımdan
Tutuna bilsem/umudun karşısında mıh gibi durabilirdim
Sessizliğim orta yere düşüyor /sırtını nemli duvarlara yaslarken
Hangi acı/zamanı böyle katrana boyar

Bu nasıl bir çelişki anne
Titret kelimeler/hüznün sahiline acımasızca vuruyor
Çakıltaşları/gör halimi der gibi/ağlamakta
Donuyorum/dizlerimi çekerken bir sancı derinden vuruyor
Yokluğunu/en iyi/ayaz gecelerin kır beyazları anlatır
Sereserpe uzanmış yalancı beyazlar/bir yorgan gibi
Uykumu bölen siren sesi/kulaklarımı acıtıyor

Bu nasıl bir çelişki anne
Bulutlar teğet geçiyor ömrümden
Şimşekler çaktı çakacak/şehrin üzerine
Yağmur yağıyor bana nispet yapar gibi
Yaşanmış izlerimi kaldırımlardan siliyor
Saçlarımın arasında/bir tutam ay ışığı kalmış
Dökülüyor duvarlar/toprak soğuk yüreğim acıyor

Bu nasıl çelişki anne/etekler döndükçe umutlar dökülüyor
Hayalmi yoksa baharda çiçek açan dallar
Yelkenime ne zaman rüzgar misafir olacak
Hangi kanat sarıp sarmalayacak
Çığ gibi büyümekte arsız dalgalar/son umudu koynumdan alacak
Söyle anne neden gönlüm hep sonbaharı yaşıyor