Tebrikler,tadı damağımda ayrılıyorum şiir istasyonunuzdan

Seviyorum seviyorum seviyorum bu kalemi
(.

mana deryasında yüzen dizelerdi...tebrikler...selam ve saygılar

sevdim...

fazlasıyla

çok farklı. ..çok başka


başarılı


Tebrikler şair. .

Hak yâr diyelim
ve muharrem ayınızı kutlayalım
rahmetle anarak Huseyn'i

Ali'ye ilim yâr yâr, Ferhad'a Şirin yâr yâr, hallaca Allah yâr yâr..bana da sen yâr yâr..


Desem mi...


Ki biliriz. Hakîkati de bâtınî'yi de. O diyârda, o tuz ile su sofrasında, neler çekilir biliriz. Çekilen yolun çilesidir yine biliriz ve O'na yol ise eğer, çakılına da hummâsına da başımız üzerinde yeri var deriz. Gocunmak mı, gülesim gelmiyor.


Asırlarca anlattılar. İsim vermeyeceğim -*bir bilsen kapata kapata konuşmak ne demektir âh-. Günümüz gençliği, güzelliği, memleket toprak vârisi. Hep öykü dediler, masal dediler. Sonu hüzün limanı öyküler sandılar. Ben sandım mı deyi bakıyorum. Sanmıştım herhâlde. Yine de Allah da bilir ya gözüm yaşından gayrı bir etkisi olmamıştır yüreğime. Ne yani gidip secde misâl yaksa mıydık bağrımızı, estağfurullah..


Bunu niye söylediğime gelince-yine kapalı-. Şiirlerinde -şiir kimmiş deme, gözünden içime akan bir tebessüm var hissediyorum da az saklı olsun please-, uzunca bir yol var sanki.. Âh şimdi o engin pek ilmimden neler derdim de(!), küstahlığa gerek yok.



Yolları bilirsin. Yol..yol..yol. Bir kısa ömür, uzun bir yoldur aslında. Ahmed ile Mehmed ömrüne değil sözüm, şiirlerindeki ömürden söz ediyorum. Aynalar da bu yolun naklen şâhidi sayılır fakat şiirlerde kalıcı bir iz vardır . Bundan diyorum şiir.. Şiir, aslında hiçbir şeydir. Ve bir o kadar çok şey. San'at diye hiçbir şeydir lâkin ömürden iz diye çok şeydir, değil mi. Birgün herkes yazdığımı okusun gibi bir gayretin var mı.. Hissetmeye çalışıyorum.. Hiç sanmıyorum. Olsaydı sanırım bugün ayşe menekşe olarak sohbet ediyor olurduk. Öncelikler var değil mi. İşte öncelik bu sayfada ayna misâl. Ne bileyim kendi kendime böyle düşünüp mutlu olmak istiyorum, *su benim gibi hissetmiyor olabilir.. İzleyin, görün de ibret alın diye onca hâdise için ses ediyorlar ya, ne gerek. İnsan kendi dününe bir göz atsa asıl meseleyi görecektir. Şiir, bundandır yüreğin târihi deyi kıymet görür fikrimde. Ve senin târihin şimdi..


Akse dâir iki kelâm. Her dâim gönül rahatlığı. Huzur her dâim. Birgün demişti dersin, şart olsun dersin. Sele, bir dağın sırtına, yeşiller dolusu bir ırmak kenarında. Her neyse ne. Ölçü bir tek, ölçü gerek. Pîr’e de Ali’ye de.. Gün dilinde, ölçü gerek-bu biraz şahsi oldu sanırım, gönül merâmı anlayacağın, her ele el demem ondan herhâlde..-

“ateş yüreğim ummanında
ilmine zâr eyleyi eyleyi
bağlandım şâhın îmânına”


Bundan işte. Dilin, en sevdiğim. Yâni demek istediğim diyorum ki sevgili *su.. Bu bir yorum sayılmaz, varsın ansiklopedileri ehiller yazsın. Bilmediğim bana kalsın.


Varsam eğer, hep okuyayım dileğim.. Aynı türkü aynı gazel, ne var ki kalem aynı güzel.


Sevgimle..