5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1142
Okunma
Bir gün geleceksin hazırlan buna
Olmasın mezarın dar insanoğlu
Yuvasını yapar yatar koynuna
Arkadaşın olur mar insanoğlu
Bura dört mevsimin hüzün bölgesi
Sıra selvilerin koyu gölgesi
Dinle ne söylüyor sükutun sesi
Gör ki nice ibret var insanoğlu
Yayladan yaylaya konup göçersin
Ekinlerin başak verir biçersin
Kenarından ıslık çalar geçersin
Kalmadı mı sende ar insanoğlu
Ak sakallı baba ak saçlı ana
Küskünlerle barışıklar yan yana
Şurda bir gelin var elinde kına
Duvağına yağmış kar insanoğlu
Mekan son duraktır her gelen iner
Damla damla yaşlar taşlara siner
Topraktan gelenler toprağa döner
Ne gül kalır ne de har insanoğlu
Kul Hakkı’yı hakir gördün boşuna
Gücün vardı almak gitti hoşuna
Bak şimdi uzandın yalnız başına
Nasibine düştü zâr insanoğlu