Söyle Uhut söyle bildiklerini
Zor gününde o Sultan’ı gördünmü
Bir taş değip inci dişin kırmıştı
Gül yüzünden akan kanı gördünmü

Dünyayı sırtından soymuş yürümüş
Hak yola başını koymuş yürümüş
Cennet kokusunu duymuş yürümüş
Yiğit dolu şu meydanı gördünmü

Bir çiçek açmış ta boynunu büker
Maziyi düşünür durur ah çeker
Kahramanlar kılıç sallar ter döker
Şu meydanda toz dumanı gördünmü

Çoktan görmüş dünya ile hesabı,
Terk etmiş serveti dostu ahbabı
Mevla’ya giderken yoktu esvabı
Mus’ab derler o civanı gördünmü..

Alkış tutar gökte melekler O’na
Almış Zülfikar’ı inmiş meydana
Allah Allah deyip döner dört yana
Ali gibi kahramanı gördünmü

Kula erişince Hakk’ın çağrısı
Bahane olurmuş başın ağrısı
Söylemeye dilim varmaz doğrusu
Şehit Hamza pehlivanı gördünmü

Sinesiyle perdeliyor Gül’ünü
Kalkan etmiş kollarını elini
Hak’tan gayrısına açmaz halini
Kor yürekli o civanı gördünmü

Bilmem ne söylenir böyle bir günde
Tenler kan içinde canlar düğünde
Yüreğini hasret bürüdüğünde
Hakkı gibi perişanı gördünmü