2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1370
Okunma
Ben hiç -ben- demedim iletişimde.
Empati dedim sevgi dedim
Gözüm hep karşımdakinin yüreğinde
Mutlu etmek , huzur vermekti ilk mesele.
Kapatmışım gözünü kulağını
Bakmamışım hiç kendime
Almayı bilememiş vermeye telaşlı kalbim ömrünce
İnsanlar canı isterse şöyle bir yakınlaşırken
Ben canımı bırakmışım bir yere.
Mutlu etmeye yönlenmiş gönül oklarım sadece.
Genç fidan koca bir çınara döndüğünde
Su - şefkat- anlayış türküleri geldi gündeme
Uzandığı toprak kısırmış ilgiye.
Almaya alışmış.
Vermek deyince bakıyor öyle.
Bir avuç gücüm kaldı heybemde
Bir atımlık gülüş gamzemde
Şu insanlara bir şey söyle anne.
Kalbim paramparça şimdilerde
Dikkat etsinler batmasın bir yerlerine.
Ayfer ERDOĞAN
Ekim 2013
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz