Bir bahar akşamıydı,
Çiçekler her zamankinden erken uyumuş,
Ay gökyüzünde gereğinden fazla bir aydınlık vermekteydi…
Yıldızlar ayın ışığında sönük dururken,
Birileri onları birbirine fırlatmaya devam ediyordu…
Dilek tutulur ya hani,
En fiyakalısından,
En iyiler dilenir değil mi,
En olması istenen…
Hiç dilek tutup gerçekleştiğini gören oldu mu ki?
Hıh…
Çocukken gördüğümüz rüyalar bile daha gerçekçi değil miydi?

Bir bahar akşamıydı,
Ve bir güneş doğuyordu akşamın bu saatlerinde,
Gecenin o karanlığından habersiz,
Gözlerini kırpıştırarak uyanıyordu yerinden,
Ağlamaklı mıydı?
Hayır, uykusuzluktu belki sebebi,
Gözlerinin bu kadar kızarmış olmasının….
Belki de kızgındı?!
Ama neye?
Doğduğuna mı?
Ve açmıştı gözlerini…
Aydınlatıyordu, ay sönük kalmıştı bir an,
Bütün yıldızlar durmuş,
Çiçekler bir gözünü açmış,
Onu izliyordu…
Gecenin bu vaktinde doğan güneşte neydi?

Bir bahar akşamıydı,
Bir çığlıkla uyandı bütün gece,
Her şey bir an durdu ve dinlemeye koyuldu,
Güneş miydi o?
Çiçekler şaşkın,
Ay sönük ve ürkek,
Çığlık gittikçe yükseliyordu,
Kulakları sağır edercesine,
Her şeye geldiğini söylemek istercesine,
Çığlık atıyordu…
Peki neydi O?

Bir bahar akşamıydı,
Bütün bunlardan habersiz bir soluk geliyordu dünyaya,
Bir gözyaşı,
Bir umut,
Bir nefes,
Bir yürek,
Bir güzellik,
Bir şey geliyordu bir şey,
Bütün yüreklerde yer tutacak,
“Sen” geliyordun,
Gecenin karanlığına ışık tutacak,
Uyuyan çiçekleri uyandıracak,
Bir bağırışınla bütün dünyaya hitap edecek,
“Sen” geliyordun,
Gönüllerin sultanı geliyordu,
Dertlilere derman geliyordu,
Yüreklere aşk geliyordu…

Bir bahar akşamıydı,
Açmıştın dünyaya gözlerini,
Belki gözlerin kızarıktı evet,
Ama umutla bakıyordu,
Belki ağlamaklıydın,
Ama bir sebebi vardı elbet,
Neden çimdiklemişlerdi ki seni?!
Bir afetti gerçekleşen,
Doğayı şaşkına çeviren,
Her şeyi bir anda durduran,
“Sen”din işte “sen”…
Bahar akşamları hiç bu kadar güzel olmamıştı,
Şimdi ne zaman bir bahar akşamı gökyüzüne baksam,
“Sen” gelirsin aklıma…
Gözlerin gelir,
Bitmek bilmeyen yaşam hevesin,
Korkuların,
Cesaretin,
Suskunluğun,
Mırıldanışların,
Sevinçlerin,
Hüzünlerin…

“Sen” gelirsin aklıma…
Bir amansız sevda gelir,
Dermansız bir dert gelir,
Gözlerimden yaş gelir,
Ve “Sen” gidersin…
Ve “Sen”…
Gidersin…