Hayat tuhaf şey işte neler yaşattırıyor,
Gece yitirtiğini gündüz arattırıyor.
Kimisine bol kepçe çılkın çıkarttırıyor,
Dünyanın "ana"sını bir pula sattırıyor.!

Dünya yanıp yıkılsa yer ile gök bir olsa,
Kiminin umuruna gelmez kıyamet kopsa.
Onlar için hava hoş zevk-ü safa nasılsa,
Dünyanın sefasını onlara tattırıyor.!

öyle gamsız kullar var küfür etsen aldırmaz,
Ayağını çek desen ağır gelir kaldırmaz.
Yüzünün astarı yok ta doğuştan utanmaz,
Mide işkembe sanki ne bulsa dolduruyor.!

Her mide kabul etmez yenilen her bir şeyi,
Yesede sindiremez tahriş eder mideyi.
Hayat yiyene meze kırk bin türlü herzeyi,
Garip azcık gık dese ağzın kapattırıyor.!

Velhasılı bu hayat ezip zulüm edenin,
Ağzımı bozdurmayın adalet var diyenin.!
Bu dünyanın nimeti çalıp çırpıp yiyenin,
Fakire bir lokmaya kırk takla attırıyor.!

Vallahi anlamadım tuhaf olan hangisi,
Hayatmı insanlar mı varmı bunun dengesi.
Bir gün elbet kurulur hak divan mahkemesi,
Rab haklı haksız için delil toplattırıyor.!

Şimdi biri diyecek"hoca" ahkâm kesiyor,
Bir şey yazacak sözü ağzında geveliyor.
"Leb"demeden"Lebiyi"anlayanlar biliyor,
Ben susacamda kalem sözü uzattırıyor.!

Kul TİRYAKİ benimki normal bakış açısı,
Kimisine A-NORMAL gelir söz açıkçası.
İşine gelmeyene yazdığım laf salçası,
Hepsi salça değil ya birini tutturuyor.!

17 Ekim 2013
21.21
İstanbul