1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1590
Okunma
Bir hüzün mevsimi yaşar Ankara.
Güvercinler üşür saçaklarında.
İsli çaydanlıkta suskunluk yara.
Sükutlar okunur saç aklarında.
Her yudum boğazda düğümün adı.
Acıdı çayımız kalmadı tadı.
Sonbahar nicedir eprimiş durur.
Titreyen ışıklar nedense ölgün.
Sararan dalları rüzgâr savurur.
Gönülde gam dağı geçip giden gün.
Bugün serçelerin kırık kanadı.
Tükenen günlerin ömürdür adı.
Kasım’a an kala Ankara mahzun.
Acı çay bir nebze hâle tercüman.
Huzur beldesine giden yol uzun.
Takvim yaprağında erirken zaman.
Ansızın sinede bir yer kanadı.
Hazan hüzün tüten buruk an adı.
Ömür ki emanet ehil olmalı.
Tertemiz yaşayıp göçmeli insan.
Gün huzur deminde dem dem solmalı.
Has bahçeden gül dermeli hep zaman.
Gün gelir her şeyin dolar miadı.
Ankara vedanın öteki adı.
Ankara,29.10.2013 İ.K
5.0
100% (3)
Cevap Yaz