Sensiz İstanbul’da Çay

Bir yudum hüzünsün sen çay bardağımda mihman.
Gamzene konuk olur çiy damlası her sabah.
Ne fark eder sen yoksan açılsa da erguvan.
İstanbul Yeditepe tüter baştan başa ah!


Kızkulesi üzülür seni kıskanır biraz.
İnce belli bir niyaz yükselir buğu buğu.
Yalnız sana yakışır şu köhne dünyada naz.
Boğaz’ın sularında yol alır hayal kuğu.


Senin adın yazılır mısralarda gül açar.
Hüzün demli çay ile ünsiyetimiz yarım.
Sen yokken İstanbul’da tüm efsaneler naçar,
Gökyüzü yılık yırtık darmadağın diyarım.


Sensiz İstanbul’da çay hüzün renkli daima.
Nedim’in her gazeli sanki senden bahseder.
Bütün şarkılar hüzzam benim gönlüme ima.
Çayı senle harmanlar dudağımda im keder.


Seni anlatır dem dem mavi suların düşü.
Billurdan kelimeler kırılgan ve de nahif.
Ben kış günü yanayım sen ağustosta üşü.
Çayı sensiz içerken olur yüreğim lif lif.
02.11.2013 İ.K


vasat mutedil (zakir)

Şiir sanatını bilen, şiirin hakkını veren değerli bir kalem, final bölümüyse harikaydı şiirin, şairimizi kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.