Kapladı içimi bir hüzün yine
Daldı ufuklara yaşlı gözlerim
Döktükçe yaşımı aşkın seline
Ah çekip derinden,seni özlerim

Sırrım emanettir kimse bilmesin
Aşikâr eyleme nadan gülmesin
İnsan olamayan sakın ölmesin
Verâsetim olsun sana sözlerim

Hayalin hüznüme bir serab olur
Dağ taş parçalanır der turab olur
Tâkati tükenir gör harab olur
Üstüne duramam tutmaz dizlerim...

Aşk denen hastalık ruhumu sarmiş
Sevgının sevdanın mevsimi varmiş
Hasret kervanına derdini karmiş
Hazana boyandı benim giz’lerim

Hüzün ki yoldaki eşimdir benim
Haktan halka gelen asildir genim
Günah sevap diye var olan tenim
İçten içten tüter yanar közlerim

Nefesim kesilir halim yok benim
Yüzümde yılların izi çok benim
Başka sima bilmem gönlüm tok benim
Yokuştan beterdir senli düzlerim

Batin-i Allahder her nefesinde
Betül-ü bahtiyar hak kafesinde
Tartı olurmu hiç aşk kefesinde
Yârim ile güler daim yüzlerim...

Aşk ile hü
Murad-ı Batın Akbulut