Kimsesizliğimizden dövüldük biz
Dövülmek ne kelime/sırtımızdan hançerlendik biz
Kurşun sıkan kendi küfrü gölgemiz
Mistik kokan odalarımız/loş duvarlarda tablomuz olmadı
Limon kokusuna hayran bildiler/mısralara uyakları dizdiler
Nerden bilecektiniz dalgalarda dümeni tutanın kim olduğunu
Yağmurda ıslansakta/yollarda yürüyendik biz
Farzet bütün mevsimler güzeldi/iyiydik böyle biz

Ara sokaklarda keman sesleri
Sazın teline bağdaş kurup türkülere oturduk
İncir ağacı altına dağlara bakıp hayal kurduk
Seyrimiz mavilerdi,yer gök bakırken
Al yazmalım selvi boylum/yoldu/bildiğimiz
Ezilsekte eğilmedik/toprağa zamansız düşende biz
Yasak ormanları bir ağızdan söylerken
Kimsesizliğimizin mangalında karnımızı doyurduk biz

Adres sormayanın karşısında siperdir yüreğimiz
Mektup açacağı tutan ellere bakarken/belimizde demirimiz
Fabrika çıkışıydı bir sigara dumanı sohbetlerimiz
Bir tas çorbaya talimdi mesailerimiz
Kimsesizlikti bizi yıkan ve bir okadar ayakta tutandı
Kıyıyı döven dalgalar susmayandı
Dönülmez akşamlara çoktan varmıştık oysa biz
Seferden dönen gemilerin katran yorguluğu kimsesizliğimizin karası

Boş boğaz ezber konuşmalar/güneş alan meydanlarda
Telaş bizden uzak/sahip çıktığımız yüreğimiz
En kıymetli oyuncağımız/telden araba yaptığımız günlerimiz
Tarlaları seyretmekti en büyük zevkimiz
Kekremsi can erikleri/şimdiki kadar acı vermiyordu
Bölüşmeyi bilen arkadaşlıktan öte candık hepimiz
Yağmur duasına çıkmazdık/damımızdan sular akar korkusu
Zamansız gelen ölümler/cüzdanımız kadardı kimliklerimiz