O bakışların fazla manidar,
Gönlün mü kaldı? Bende ey dil-dar!
Temaşa etme beni o kadar,
Doğru git yolundan, bre şuh yolcu!

Yaparsın ara sıra bir düzen,
Ben değilim, sensin beni üzen,
Her bakışında bağrımı ezen,
Doğru git yolundan, bre şuh yolcu!

Dikersin dik göğsünü yukarı,
Açmaya başlarsın fermuarı,
Olacak olan yâd elin yarı,
Doğru git yolundan, bre şuh yolcu!

Kıvırırsın belin, sağa-sola,
Mahmur gibi verirsin bir mola,
Lâl dudağını benzeten bala,
Doğru git yolundan, bre şuh yolcu!

Değilimdir, ben sana üftade,
Koyuyorsun beni kızgın ode,
Âşıksın, ben değilim amade,
Doğru git yolundan, bre şuh yolcu!

Of… Germe be! Göğsünü gene,
Bak! Ne hal olmuş nemli lebine,
Etme niyaz! Sarılmam beline,
Doğru git yolundan, bre şuh yolcu!

Ne o? Kapasana orasını!
Düşün bir kez, bunun sonrasını…
Sokma başıma aşk belasını,
Doğru git yolundan, bre şuh yolcu!

Oh… Örttün de pek çok rahatladım,
Seni böyle görünce şatladım,
Kem sorunu doğru yanıtladım,
Doğru git yolundan, bre şuh yolcu!

Bakma CEMİL’E, eder teessüf,
Kaplamıştır muhitini bir küf,
Anladım, -ateşlisin, söz dinle! Üf…
Doğru git yolundan, bre şuh yolcu!

KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)
İSTİRHAMNAME’DEN.