Sadakat denilen manevi erdem
Ki, ona ihtiyaç duyulur her dem
Sadakat uğruna geçilir serden
İnsan evladına yardır sadakat.

Gözler temas edip melul bakınca
Gönülden gönüle meyil akınca
Aşk denilen ateş kalbi yakınca
Mutluluğu saran zardır sadakat.

Aşkı ilk yaşayan Havva’yla Adem
Aşkı bize miras bıraktı madem
Her iki tarafta; kadın ve adam
Aşkın mayasında vardır Sadakat.

Aşk denince durun şöyle bir defa
Bütün aşklar mutlak getirmez sefa
Maşukun yolları olsa da cefa
Aşkları koruyan surdur sadakat.

Sevginin içinde olmalı güven
Makbul mü dar günde başından savan
Hep yanında olur gerçekten seven
Taşıması bazen kordur sadakat.

Sevmenin de elbet vardır adabı
Bu gizli kavilin olmaz kitabı
Muhabbet yüklüdür sevgi hitabı
Bir ömür sürecek sırdır sadakat.

İnsan hata yapar, değildir melek
Şeytan der ki şunun aklını çelek
Çarkı ters yönüne çevirir felek!
Tahammülü aşar, zordur sadakat.

Sadece aşk için verilmez kula
Eba Bekr katıldı o kutlu yola
İnandı, dönmedi hiç sağa sola
Namı ’Sıddık’ oldu, nurdur sadakat!...

Bulem hatun, Ekim 2013, Antalya