Durup durur’iken yanmaz bir yürek
Sen’de deme artık aşka ne gerek
Her canlı böyledir üretmek erek
,,,Suçlusu ben’miyim sevdi bu gönlüm ?
,,,Korlandım sevdiğim demedi deme

Sen olmadan gonca gülüm açmadım
Seni bırakıpta uzak kaçmadım
Kanatlandım amma sensiz uçmadım
,,,YÂR senin sevgine ihtiyacım var
,,,Harlandım sevdiğim demedi deme

Kime güvendimse yalan dünyada
Soyup bıraktılar beni ortada
Dostum sandıklarım ayrı rotada
,,,Fırsatın bulunca boğdular beni
,,,Darlandım sevdiğim demedi deme

Fecir’le umutlar yeniden doğar
Hasretin ömrümü hep yasa boğar
Kâinat sığdı’da elif harfine
,,,Bir biz sığamadık koca cihana
,,,Zarlandım sevdiğim demedi deme

DURAK’ım sevdanla yürek dağlıyor
Gözlerim bir pınar kanlı çağlıyor
Senin aşkın elim kolum bağlıyor
,,,Kesmedim umudum inan’ki senden
,,,Zorlandım sevdiğim demedi deme

Durak YİĞİT ((BATU_41))
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ
Yar özü kaybetmiş, değil cananım
Ben ki ateşlerde, kalıp yananım
Yalanı düş bildim, kalmadı anım
Dönmem gerek dönmem bu gurbet elden
Horlandım sevdiğim, demedi deme..../ŞİİRLERİN ŞAİRİ...ELİF KARDEŞİME TEŞEKKÜRLERİMLE