Hoş geldin Hanzel
Masalımın büyüsü
Nihayet geldin atardamarlarıma
Beş duyuma, çakralarıma
Çakralarımı ebem kuşağına buladım
Basıp y/aylarına bir hüzünün sıçradım
Sen Yokken ki eğilmelerimle
Bu bir radyo resitali
Veya küçük bir çocuğun
Piyano tangırtıları alelade
Hayatın omuzlarından dökülen
Sis/ten bir şal
Zehirden bir şe/lâle

Hoş geldin Hanzel
Septrilyon kere mora boyandım
Bu sabah eski bir hatırayla u/yandım
Gözlerimi kanatarak deldi
Burası yalnızlar kenti
Kuşları öyle yüksek uçar ki
Görünmezler sibernetik seslerden
Bir sismograf kesiği gibiyim
Damarlarımda artçı sarsıntılardan bir kent
Seneler sonra seni seyrediyorum
Gök pırıltıları gibisin yine
Gözlerinden AY hiç düşmez mi ?
Ayın karanlık yüzüsün sen
Sisten bir şal
Zehirden bir şe/lâle

Hoş geldin Hanzel
Aşkın anlamını getirecektin bana
Damarlarımda kesik yamalar kanar
Kuşsuz coğrafyaları ne yapayım
Benim tuvalimde hep martılar var
Kanatsız aşkları can damarımdan soğur
Beni annemin gözlerinden yeniden doğur
Benim gözlerimde elem şarkıları
Senin gözlerinde benim hüzünlerim var…
Sen hangi meleksin Hanzel
Bana gerçek c/ismini göster
Münker ve nekirden doğma
Yaşam ve ölümden olma

S/us payı karanlık
O karanlık ki başım öne düştü
O karanlık ki korkunç bir ecder kıyamet günü
Beni senin bakışlarına kustu
Bu gece takımyıldızların serenadı var
Sen de davetlimsin ışık tenli geceye
Masalarda
Sisten bir şal
Zehirden bir şe/lâle
Yine gel Hanzel…
Mutlaka gel devşirilen gökyüzüne…

(yaralı şiirler takıldı kirpiklerime ,lütfen hançerle)

Ayşegül aşkım karagöz